پرتوتابی گاما به پینه های رویان زا و رویان زایی از پینه های عادت کرده لیمو آب (citrus aurantifolia var. mexican lime)

پینه های رویان زای حاصل از تخمکهای تلقیح نشده لیموآب شیراز روی محیط کشت موراشیگی و توکر1 (mt) به همراه 1000 میلی گرم در لیتر عصاره جو نگهداری شد. پینه های رویان زا در معرض پرتوتابی گاما در دوزهای مختلف 60، 80، 100 و 120 گری قرار گرفت. با استفاده از آزمون تترا زولیوم، بیشترین درصد زنده ماندن یاخته ها در دوز 60 گری به میزان 72/73 بود که با افزایش دوز گاما از درصد زنده ماندن یاخته ها کاسته شد. رویان زایی از پینه ها روی محیط کشت mt حاوی 1 میلی گرم در لیتر اسیدجیبرلیک2(ga3) تیجه داد. در این پژوهش پس از 8 ماه از کشت پینه ها و پرتوتابی، رویان زایی با مشکل مواجه شد در عین حال پینه ها عادت به رشد کرده بودند. تنش پینه ها در محیط کشت mt بدون قند طی 4 هفته و سپس انتقال به محیط کشت mt حاوی ga3 1- mgl1 رویان زایی را تحریک نمود. پس از 2 هفته از انتقال، به ازای هر 250 میلی گرم پینه حدود 150 رویان حاصل شد. افزودن مقادیر بالای تنظیم کننده های رشد ga3 و 6- بنزیل آمینوپیورین3 (ba) به پینه های عادت کرده، از رویان زایی جلوگیری نمود و سبب تولید مجدد پینه از شبه رویانها گردید. از پینه های پرتو دیده در دوزهای 60 و 100 گری، حدود 70 و 85 درصد رویان زایی نسبت به پینه های تیمار نشده کمتر بود و در دوز 120 گری رویان زایی رخ نداد. میزان فعالیت پراکسیداز پینه ها اندازه گیری شد. بیشترین میزان فعالیت پراکسیداز در پینه های تیمار نشده 72/1 بود که با افزایش دوز گاما میزان فعالیت پراکسیداز کاهش یافت.